Grodków jest jednym z niewielu miast na Śląsku, gdzie zachowały się w pewnej części mury obronne i baszty. Obecnie mury otaczają miasto od wschodu, od zrujnowanego dawnego kościoła ewangelickiego wzdłuż promenady przez teren przy ul. Elsnera i Bramie Lewińskiej do okolic marketu „Biedronka”. W północnej i południowej części widoczne są jedynie fragmentarycznie. Od zachodu zachowała się ich większa  część od Bramy Ziębickiej przy ul. Warszawskiej, dalej wzdłuż promenady w kierunku południowym.

Miasto powstało z osady na szlaku do Nysy. W roku 1210 pojawia się pierwsza wzmianka o sąsiednim Starym Grodkowie. Istnieje teza mówiąca, że Grodków (podobnie jak sąsiedni Lewin Brzeski) była osadą, później miastem prywatnym założonym przez jednego z członków rodu Pogorzelów, których gniazdo rodowe było w Michałowie. Grodków zostało lokowane w roku 1248-1249 na prawie niemieckim.