Jadąc główną drogą Michałowa widzimy w centrum wsi kościół otoczony kamiennym, gotyckim murem. Uwagę obserwatora zwraca jego nietypowy wygląd, jak na nasze, gotyckie kościoły wiejskie, ale o tym będzie w dalszej treści. To dawny kościół ewangelicki pod wezwaniem św. Michała, obecnie rzymsko – katolicki pod wezwaniem św. Józefa. Dnia 8 marca 1966 roku pod numerem nr 1182/66 kościół został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa opolskiego.
Kościół wzniesiono w drugiej połowie XIV w. w posiadłości rodowej Pogorzelów, których gniazdem rodowym był Michałów. Pogorzelowie przekazali swoją prywatną świątynię pod opiekę cystersów z klasztoru w Kamieńcu Ząbkowickim. W 1533 r. jednak, ostatni z rodu Henryk von Pogarell, który przeszedł na protestantyzm odebrał zakonnikom kościół. W XVI w. , po śmierci Pogorzela, Michałów w tym kościół, dostał się we władanie rodu von Kittlitz, a później Gruttschreiberów. Ci ostatni wielokrotnie przebudowali świątynię, a w XVI w. zdołali uzyskać od księcia brzeskiego Jana Chrystiana, prawa miejskie dla swojej wsi. Kościół przebudowano w latach 1823-1828 w stylu neogotyckim. Mimo remontów i przebudowy, świątynia zachowała elementy wyposażenia od renesansowych po barokowe, a z detali architektonicznych warto wspomnieć o gotyckim oknie w prezbiterium. Kościół jest niestety zamknięty, a dostęp do niego ograniczony.
Warto zapoznać się z ryciną Wernera przedstawiająca Michałów w połowie XVIII w.