Świątynia w Krzyżowicach powstała w połowie XV w. , jednak wzmianka o pierwszej kaplicy pojawia się już w 1376 r. Fundatorami kościoła był znany ród Pogorzelów (von Pogarell), jednakże budowa nie wyszła poza gotyckie prezbiterium spełniające funkcje sakralne. W pierwszej połowie XVI w. świątynię przejęli protestanci. Wkrótce dobudowano nawę w konstrukcji szachulcowej i wieżę. Obiekt był wielokrotnie przebudowywano na przestrzeni kolejnych stuleci. Wyposażenie kościoła to m.in. ambona z XVII w., barokowa chrzcielnica, a także barokowe organy z warsztatu Johanna Schefflera (twórcy organów zamku brzeskiego czy kościoła Opatrzności Bożej we Wrocławiu). Do roku 1945 pozostał w ręku ewangelików, od 1945 r. stal się świątynią katolicką. Zabytek jest jednym z kościołów na Szlaku Polichromii Brzeskich, czyli wspaniałych, gotyckich malowideł zdobiących wnętrza. Polichromie powstały w latach 1418-1428 za rządów księcia brzeskiego Ludwika II, a ich anonimowym twórcą był prawdopodobnie mistrz z Burgundii zwany Mistrzem Brzeskich Pokłonów.